Zioła dla psów - część 11
Perz właściwy (Elymus Repens) – chwast który nas wykańcza. Chwast który jest bardzo dobry nie tylko dla zwierząt, ale i dla ludzi. Jak nasz pies zajada się perzem, śmiejemy się, że pomaga nam w pieleniu (bo przy usuwaniu tego chwastu najlepiej działa usuwanie jego górnych pędów – wtedy słabnie).
Perz (górne pędy jak i dolne – kłącze) zawiera inulinę, saponiny, olejek eteryczny zawierający głównie kapilen, kwasy organiczne, substancje gumowe, śluzy (około 10%), krzemionkę, duże ilości węglowodanów - szczególnie trycytyny (3—18%), sole mineralne (zwłaszcza potas i żelazo), witaminę C).
Działanie:
- przeczyszczające,
- moczopędne i żółciopędne,
- przeciwbakteryjne,
- przeciwgorączkowe,
- w leczeniu chorób przemiany materii jako tzw. ziółko czyszczące krew.
Sposób podania:
Kłącza perzu do karmy w chorobach serca, zmianach zwyrodnieniowych stawów oraz jako środek wzmacniający w rekonwalescencji.
Odwar z perzu na mleku młodym zwierzętom w celu pobudzenia układu immunologicznego.
Mniszek lekarski (Taraxacum Officinale) zawiera m.in. flawonoidy, fenolokwasy i karotenoidy, także sole mineralne, witaminę C i witaminy z grupy B oraz olejek eteryczny. U psów możemy podawać zarówno kwiatki, korzeń i ziele mniszka, przy czym należy pamiętać że każda część rośliny ma inne działanie.
Działanie:
- przeciwzapalne,
- przeciwnowotworowe,
- ziele ma działanie wzmacniające, dostarcza potrzebne witaminy dla rozwoju psa,
- korzeń ma działanie moczopędne i pobudzające wątrobę – może być przydatny u psów cierpiących z powodu chorób wątroby,
- kwiaty mają działanie lekko przeciwbólowe,
Sposób podania:
Ziele można podawać świeże, drobno pokrojone do karmy najlepiej mokrej.
Kwiaty można podawać świeże lub suszone do karmy jako łagodny środek przeciwbólowy.
Odwar z korzeni liści przy wzdęciach.
Drobno zmielony korzeń mniszka w leczeniu nosówki i wspomagająco w nowotworach.
OSTROŻNIE:
Nie należy zbierać mniszka lekarskiego z trawników osiedlowych – jest to dość mocno zanieczyszczony surowiec. Najlepiej wybrać się poza miasto, poszukać łąk, nieużytków rolnych.
Liście babki lancetowatej (Plantago Lanceolata L.) zawierają aukubinę, substancje śluzowe, pektyny, garbniki (ok. 6,5%), kwasy: kumarowy, benzoesowy, cynamonowy, waniliowy, sole mineralne (w tym sole cynku i krzemionkę), flawonoidy.
Działanie:
- zapobiega biegunkom,
- wzmaga apetyt,
- działa pobudzająco na układ odpornościowy,
- przy chorobach górnych dróg oddechowych oraz przewodu pokarmowego,
- przy chorobach skórnych (różnego pochodzenia zmian), oparzeniach i obrzękach.
Sposób podania:
Posiekane świeże lub suszone liście podawane w karmie.
Napar z liści przy chorobach górnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego.
Kompresy i okłady w z mianach skórnych, oparzeniach, obrzękach.
Bibliografia: dr n. wet. Jarosław Sobolewski "Zioła w profilaktyce chorób psów i kotów czyli jak zapobiegać chorobom w sposób naturalny", Wydawnictwo Ridero 2016
