2019-03-19
Szałwia
SZAŁWIA LEKARSKA (łac. Salvia Officinalis)
Uprawa:
szałwia lubi stanowiska nasłonecznione i ciepłe, glebę ubogą. Nawożenie gleby może skutkować utratą właściwości leczniczych tej rośliny. Za duża wilgotność gleby grozi obumieraniem rośliny.
Surowiec:
liście zbierane przed kwitnieniem rośliny.
Związki czynne:
olejek eteryczny, garbniki katechinowe, trójterpeny, flawonoidy, gorycze, tiamina, witaminy: B1, C, PP, A, żywica, saponiny, estrogenowe sterole, wapń, żelazo, fosfor, magnez, cynk
Przeciwwskazania:
Nie należy stosować w przypadku kobiet w ciąży, oraz z uwagą i pod kontrolą u kobiet podczas laktacji. Długie i częste spożywanie naparów może spowodować wyjałowienie flory jelitowej. Powinna być stosowana krótkotrwale. Nie dla osób cierpiących na epilepsje.
Uwaga: ostrzegamy przed samodzielnym łączeniem ziół z lekami. Pomiędzy lekami a ziołami występują różne interakcje, tak samo jak między ziołami a pokarmem przyjmowanym. Należy skonsultować się z zielarzem lub fitoterapeutą, co można łączyć a czego unikać.
Działanie:
1) w lecznictwie - jako napary (łyżka suszu na szklankę zaparzać około 30 minut):
Uprawa:
szałwia lubi stanowiska nasłonecznione i ciepłe, glebę ubogą. Nawożenie gleby może skutkować utratą właściwości leczniczych tej rośliny. Za duża wilgotność gleby grozi obumieraniem rośliny.
Surowiec:
liście zbierane przed kwitnieniem rośliny.
Związki czynne:
olejek eteryczny, garbniki katechinowe, trójterpeny, flawonoidy, gorycze, tiamina, witaminy: B1, C, PP, A, żywica, saponiny, estrogenowe sterole, wapń, żelazo, fosfor, magnez, cynk
Przeciwwskazania:
Nie należy stosować w przypadku kobiet w ciąży, oraz z uwagą i pod kontrolą u kobiet podczas laktacji. Długie i częste spożywanie naparów może spowodować wyjałowienie flory jelitowej. Powinna być stosowana krótkotrwale. Nie dla osób cierpiących na epilepsje.
Uwaga: ostrzegamy przed samodzielnym łączeniem ziół z lekami. Pomiędzy lekami a ziołami występują różne interakcje, tak samo jak między ziołami a pokarmem przyjmowanym. Należy skonsultować się z zielarzem lub fitoterapeutą, co można łączyć a czego unikać.
Działanie:
- przeciwpotnie, przeciwzapalnie, antyseptycznie, przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo, pierwiatniakobójczo, przeciwropnie, przeciwbólowo,
- lekko uspokajająco,
- obniża poziom cukru
- działa przeciwzapalnie i hamuje rozwój drobnoustrojów
- pobudza wydzielanie soku żołądkowego, przywraca prawidłową perystalike jelit, w szczególności okrężnicy
- zmniejsza wydzielanie i produkcję mleka oraz śluzu
- hamuje krwawienia z uszkodzonych naczyń
- przyspiesza gojenie się ran, owrzodzeń, wyprysków
1) w lecznictwie - jako napary (łyżka suszu na szklankę zaparzać około 30 minut):
- nieżyt żołądka i jelit, biegunka
- stany zakażeniowe i zapalne przewodu pokarmowego
- ból brzucha i wątroby
- odbijanie, zaburzenia trawienne na tle nadmiernej fermentacji
- nudności, wymioty
- nieżyty układu oddechowego i moczowego
- przeziębienie
- choroby alergiczne
- cukrzyca
- niemiły zapach z ust
- stany zapalne i ropne gardła oraz jamy ustnej
- zapalenie przydatków, upławy
- jako dezodorant - odświeża i działa przeciwpotnie - już niebawem będzie dostępny w sklepie
- jako hydrolat - tonik oczyszczający do cery tłustej z tendencją do trądziku - już niebawem będzie dostępny w sklepie
- olej szałwiowy: pół szklanki liści szałwii zalać 150 ml oleju lub oliwy o temperaturze 50-60 stopni, wytrawiać 14 dni, przefiltrować
- w pobliżu kapusty ponieważ odstrasza bielnika kapustnika i bielnika bytomkowca
- w pobliżu marchwi zapobiega inwazji połyśnicy marchwianki
