ZIoła dla psów - część 7
Lucerna siewna (Medicago sativa L.) choć głownie postrzegana jest jako roślina pastewna, ma wiele właściwości zdrowotnych również dla ludzi. Ale nie tu i nie teraz opiszę jej właściwości dla człowieka.
Nadziemne części lucerny bogate są w beta-karoten, witaminy B, C, D, E i K oraz sole mineralne, takie jak potas, żelazo, wapń, magnez, mangan, krzem i fosfor. Pod względem zawartości łatwo przyswajalnego żelaza, lucerna jest wśród roślin rekordzistką, tuż obok pokrzywy. Dla zwierząt ma właściwości przeciwzapalne, przeciwutleniające, odżywcze (dobra na budowę kości) oraz moczopędne. Mamy wysianą lucernę między różami, i na wiosnę co roku odwiedzają nas zające, sarny. Dzikie zwierzęta też wiedzą co dobre.
Lucerna jest bardzo bezpieczna dla psów.
Działanie:
- przy profilaktyce chorób nowotworowych,
- pomocna przy zapaleniu stawów zwłaszcza u starszych psów,
- przy leczeniu dny moczanowej,
- wspomaga wzrost szczeniąt – warto zastosować świeże kiełki. Wykazuje najlepsze działanie.,
- przy zaburzeniach krzepliwości krwi po terapii antybiotykowej,
- w leczeniu podrażnienia pęcherza moczowego.
Sposób podania:
Świeże kiełki lucerny – poszatkować i dodać do posiłku. Zwierzęta lubią lucernę, dlatego nie będzie problemu z przyjęciem jej.
Napary i odwary – do podania wewnętrznego – 2 łyżki 2 razy dziennie.
W przypadku kuracji za pomocą lucerny po 2-3 miesiącach, należy zrobić przerwę miesięczną.
Liście mięty pieprzowej (Mentha piperita L.) zawierają olejek eteryczny, garbniki, flawonoidy i ich glikozydy, gorycze, fenolokwasy.
Działanie:
- kojące na układ pokarmowy,
- przy wszelkiego rodzaju dolegliwościach trawiennych jak np. biegunki.
Sposób podania:
Napar lub odwar do stosowania wewnętrznego - dodać do karmy, lub na spodeczku z odrobiną ulubionych smakołyków.
Aloes (Aloe vera) zawiera aminokwasy, wapń, kwas foliowy, żelazo, magnez, fosfor, potas i cynk, oraz witaminy A, C i E. Ma w sobie bardzo dużo antraglikozydów co oznacza że jest bardzo silnym środkiem przeczyszczającym.
Mimo, że dopuszcza się stosowanie aloesu wewnętrznie u psów, ja osobiście tego bym nie robiła. Po pierwsze dlatego, że jest to bardzo silny środek przeczyszczający, a po drugie, przedawkowanie aloesu lub zbyt duże dawki mogą spowodować przekrwienie narządów wewnętrznych. A na dodatek w smaku jest to bardzo gorzki płyn. Ciężko będzie z podaniem jego. Ewentualnie jako mikroskopijny dodatek do jakiejś mieszanki ziołowej. Ale chyba bym nie ryzykowała.
Natomiast aloes będzie bardzo dobrze sprawdzał się w leczeniu zewnętrznym:
• rany (również te po zabiegach operacyjnych), oparzenia, miejsca po ukąszeniach pcheł,
• kojąco na skórę przy drobnych uszkodzeniach,
Sposób podania:
Miejscowo, zewnętrznie – świeży sok lub żel aloesowy (przy zakupie w sklepie należy sprawdzić jego skład – im krótszy opis tym lepszy) albo wykonać maść aloesową z proszku aloesowego i wazeliny w proporcji 1:1.
Można stosować 2 razy dziennie. Pokryć skórę i pozostawić do wyschnięcia – czyli do czasu wyschnięcia trzeba odwracać uwagę psa głaskaniem, mizianiem.
Pies będzie zadowolony.