Przytulia czepna - chwast czy drogocenne zioło?
Przytulia czepna (Galium aparine)
Przytulia czepna to pospolity chwast. Jest ciężki do wyplewienia, a do tego jego rozrost jest bardzo agresywny. Tłumi inne rośliny. Wspina się nawet po pokrzywie.
Na szczęście ma mnóstwo zalet i właściwości dla naszego zdrowia, jak również dla psów czy też koni.
Długie, czepliwe pędy przytulii czepnej zawierają:
• glikozyd irydoidowy,
• aukubinę,
• asperulozyd,
• flawonoidy (hesperydyna, luteolina),
• kwasy fenolowe (kwas kawowy, galotaninowy, kumarynowy, salicylowy),
• minerały (krzem),
• kumaryny,
• taniny,
• witaminę C
Wpływ na ludzkie zdrowie:
Dawniej była wykorzystywana do przyprawiania oleju, farbowania tkanin (korzeń zawiera czerwony barwnik), wyrabiania sera.
Przytulia jest rośliną leczniczą. Ma działanie ściągające, antyseptyczne, gojące, rozkurczowe, uspokajające, moczopędne, przeciwobrzękowe, oczyszczające, przeciwwysiękowe, przeciwkrwotoczne. Ponadto dzięki zawartym kumarynom, rozrzedza krew i działa przeciwzakrzepowo.
Można stosować ją również przy niedokrwistości, pobudzenia pracy nerek, do płukania gardła, zapaleniu migdałków, schorzeniach prostaty, epilepsji, zatrzymaniu moczu, przy nieżytach żołądka i jelit. Pomaga zmniejszyć zatory w opuchniętych węzłach chłonnych i guzkach.
Przytulia czepna zadba również o naszą cerę – pomoże przy zaskórniakach.
Dawkowanie:
Jak zrobić ze świeżego zioła odwar - zapraszam do obejrzenia filmu:
Najlepiej ususzyć samemu zioło. Wtedy zaparzamy 1-2 łyżeczek suszonego ziela na kubek. Pijemy 1-2 razy dziennie.
Wpływ na zdrowie u psów:
Przytulia czepna u psów może być stosowana w chorobach układu limfatycznego, przy obrzękach, zatrzymaniu wody w organizmie. Jak również przy chorobach układu moczowego i problemach z wątrobą. Sprawdzi się również przy leczeniu ropni, guzów, tłuszczaków.
Dawkowanie:
susz ziela przytuli: 0,4 grama na 1 kg masy ciała
napar z ziela przytuli: 5-30 gram na szklankę. Podajemy ¼ naparu na 10 kg masy ciała.
okłady z ziela świeżego
Wpływ na zdrowie koni:
Przytulia czepna oczyści skutecznie u koni układ limfatyczny i krew, działa ściągająco oraz przeciwzapalnie. Pomaga na:
• zatrzymanie wody w organizmie, zastoje limfy, opuchlizny (zwłaszcza nóg), obrzęki i opoje. Dobrze łączy się z nagietkiem lekarskim i jeżówką purpurową,
• problemy układu moczowego (infekcje, kamice – redukuje piasek),
• przy zapaleniu wątroby,
• problemy skórne: wrzody, guzy, egzemę, rany, ropnie. Można utrzeć świeże zioło z oliwą, dodać wosk pszczeli i powstanie stabilne mazidło. Jak wykonuje się takie mazidło można przeczytać tutaj: https://danowiec.pl/Lawendowe-Mazidlo-Danowieckie-blog-pol-1591122083.html Nie dodajemy oczywiście lawendy ani innych tłuszczy, takie mazidło przytulinowe robi się po prostu analogiczne jak mazidło lawendowe. Można również zrobić okład z rozgniecionego ziela.
• z uwagi na dużą ilość krzemionki, wzmacnia skórę, włosie i kopyta. Bardzo dobrze działa u koni z ochwatem.
Sposób podawania: susz ziela, odwar, napar.
Bibliografia:
1) Lisen Sundgren „Zielnik – jedzenie i domowe kuracje z łona natury”, Wydawnictwo Marginesy, Warszawa 2018, wydanie pierwsze
2) Ojciec Teodor Książkiewicz „Ziołolecznictwo Ojców Bonifratrów dla kobiet”, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2021
3) Alla Alicja Chrzanowska „Święte zioła poleskich znachorek”, Tom II K-P, Wydawnictwo Ars Scripti-2, Białystok 2024, Wydanie X
4) Dr JJ Pursell „Lecznicze rośliny dziko rosnące”, Wydawnictwo Vital, Białystok 2017, wydanie I
5) Joanna Smulska „Zioła w diecie i leczeniu koni”, OSDW Azymut, 2019
6) Susan G. Wynn, Barbara J. Fougere „Veterinary herbal Medicine”, Mosby Elsevier
7) Juliette de Bairacli Levy „The complete herbal handbook for farm and stable”, Farrar, Strau and Giroux, New York